Ta myśl powtarza się w pismach Ojców Kościoła, na przykład u pa­pieży: św. Leona i św. Grzegorza Wielkiego. Możemy ją znaleźć w teks­tach liturgicznych Wielkiego Postu. Oto kilka przykładów. W jednym z kazań, których autorem jest św. Grzegorz z Nazjanzu, zwraca się on do nas jako do dobrych szafarzy Bożych darów, mówi abyśmy okazywali wszystkim ludziom uprzejmość i miłość, szczególnie ubogim. Z kolei w pięknym kazaniu św. Piotr Chryzolog mówi: "Istnieją trzy rzeczy, bracia, na których stoi wiara, wspiera się pobożność i trwa cnota. Są to: modlitwa, post i uczynki miłosierdzia. To, o co kołata modlitwa, zjednywa post, a osiąga miłosierdzie. Modlitwa, uczynki miłosierdzia i post – te trzy rzeczy stanowią jedno i dają sobie wzajemnie życie. Duszą bowiem modlitwy jest post, a życiem postu – miłosierdzie".

​

Jest tyle dzieł, które możemy wesprzeć. To, co oszczędzamy na dobrowolnie podjętym poście, dzięki ograniczeniu picia alkoholu, palenia papierosów czy rozrywek, powinniśmy oddać na dobry cel. Do tego potrzebny jest prawdziwy duch ofiarny.

​

Św. Raymund de Penafort bardzo kochał biednych. Zwykł nazywać ich swymi wierzycielami. W takim duchu powinniśmy opiekować się ubogimi. Nasz post w okresie Wielkiego Postu nie ma być wyłącznie ćwiczeniem się w niejedzeniu. Tak jak św. Raymund mamy uważać, że zaoszczędzone przez nas pieniądze należą się ubogim. Jesteśmy ich dłużnikami.

​

Nasza jałmużna ma być uczynkiem miłosierdzia, więc można ją wypełnić na wiele różnych sposobów. Nie musi ona mieć wyłącznie wymiaru materialnego, choć ten najłatwiej jest określić. W wymiarze niematerialnym jałmużna może polegać na poświęcenie czasu chorej osobie albo przygotowaniu kogoś do egzaminów. Życie przynosi wiele okazji do czynienia dobra wobec bliźnich. Korzystajmy z tych okazji. Jednak dla naszych ćwiczeń wielkopostnych dobrze będzie jeśli nałożymy sobie jakąś jałmużnę w formie konkretnej i zaplanowanej. Jak już wspomnieliśmy może to być poświęcenie czasu, np. dwa razy w tygodniu odwiedziny u osoby chorej albo w formie materialnej, codzienne odkładanie jakiejś sumy pieniędzy na dobry cel. Ważne, żeby był to jakiś konkret. Oprócz tego miejmy oczy szeroko otwarte na potrzeby bliźnich, których Pan Bóg stawia na naszej drodze życia. Zaplanowanie konkretnej jałmużny na Wielki Post bez dostrzegania potrzeb bliźnich, którzy są wśród, nas jest małoduszne! Dlatego, gdy zaplanujemy jałmużnę nie zamykajmy się na innych, twierdząc, że już przecież pomagamy! Nasze plany nie mogą być ponad plany Boże, które Pan Bóg ma w stosunku do nas. Jeśli nie wiemy jakiej formy jałmużny podejmiemy się w czasie Wielkiego Postu, to mamy propozycję. Można odkładać przez cały Wielki Post jakąś ustaloną sumę pieniędzy każdego dnia i przeznaczyć ją na działalność Fundacji Małych Stópek. Poniżej znajdują się informacje o tej fundacji oraz sposób przekazania pieniędzy na jej działalność. Jest to propozycja, z której możemy skorzystać, ale czujmy się wolni w swoim wyborze.